Apse, irin olarak bilinen kremsi beyaz, sarı veya yeşilimsi sıvının kırmızı dokuyla çevrili bir birikim yeridir. Vücudun yabancı bir cisme veya bakteriyel, viral, parazitik veya mantar enfeksiyonuna karşı inflamatuar yanıtının sonucudur. Bir apse genellikle kurur ve irin boşaldığında düzelir. Çoğu apse septiktir, bu da bir enfeksiyonun sonucu oldukları anlamına gelir. Beyaz kan hücreleri (WBC’ler) bir enfeksiyona yanıt olarak toplandığında apse oluşur. İstilacı bakterileri, virüsleri, parazitleri veya mantarları sindirmek için oksidanlar (örneğin süperoksit radikali) ve enzimler üretirler. Enfektif ajanlar daha sonra WBC’ler tarafından kan dolaşımı yoluyla taşınabilen ve elimine edilebilen küçük parçalara ayrılır.
Vücudun en çok etkilenen bölgeleri
Emzirme döneminde yüz, koltuk altları, kollar ve bacaklar, rektum, yağ bezleri ve meme.
Türler
- Kaynar ve karbonküller. Sebasöz bezler ve yüzeysel cilt genellikle enfekte olan yerlerdir.
- Diş apsesi. Diş kökü boyunca gelişen apse.
- Pilonidal apse. Anüsün hemen üzerindeki deride küçük bir açıklığı içeren bir doğum kusuru olan kişilerde bu açıklığa fekal bakteriler girebilir ve bu da enfeksiyona ve ardından apseye neden olabilir.
- Retrofaringeal, parafaringeal, peritonsiller apse. Strep boğaz ve bademcik iltihabı gibi boğaz enfeksiyonlarının bir sonucu olarak, bakteriler boğazın daha derin dokularını istila eder ve parafaringeal veya peritonsiller apseye neden olur. Bir retrofaringeal apse, bademcik iltihabının doğrudan yayılmasından değil, genellikle kan yoluyla bulaşan bir şeyin sonucudur. Bu apseler yutmayı ve hatta nefes almayı tehlikeye atabilir.
- Akciğer apsesi. Pnömoni sırasında veya sonrasında komplikasyon olarak apse gelişebilir.
Nedenler:
Apse esas olarak enfeksiyondan, büyük ölçüde bakteriyel enfeksiyondan kaynaklanır. Parazit enfeksiyonundan da kaynaklanabilir. Bir apse, yabancı bir cisim veya fiziksel travma veya yaralanmadan kaynaklanabilir veya tetiklenebilir.
Belirtiler:
Apse belirtileri, iltihaplanmanın genel belirtileridir. Yüzeysel apseleri tanımlayan semptomlar, etkilenen bölgede ısı, kızarıklık, şişme ve ağrıyı içerir. Başka yerlerdeki apseler, yalnızca ateş ve rahatsızlık gibi genel semptomlar üretebilir. Steril bir apse, enjeksiyon bölgesinin derinlerinde ağrılı bir yumru olarak ortaya çıkabilir. Şiddetli bir enfeksiyon ateş, yorgunluk, kilo kaybı ve titremeye neden olabilir. Tekrarlayan apseler, keşfedilmemiş alerjileri veya azalmış bağışıklık fonksiyonunu gösterebilir.
Teşhis:
Bir apseyi teşhis etmek için genel bir fizik muayene ve ayrıntılı bir hasta öyküsü kullanılır. Bir organdaki yeni veya kronik hastalık veya işlev bozukluğu, bunun bir apse bölgesi olabileceğini düşündürür. Fizik muayenede ağrı ve hassasiyet sık görülen bulgulardır. Vücut dokusunda derin bir apseye bağlı sinüs yolundan da irin sızıntısı olabilir.
Tedavi:
Geleneksel tedavi: Bakteriyel enfeksiyona bağlı apse antibiyotiklere yanıt verir. Püy cebinin yırtılmamış olması durumunda drenaj gerekebilir.
Apselere doğrudan uygulanan çay ağacı yağı (Melaleuca spp.) ve sarımsak (Allium sativa) da onları temizlemeye yardımcı olabilir.
Apse üzerine cilde sıcak kompres uygulanması apsenin boşalmasını veya yeniden emilmesini hızlandıracaktır. Alternatif sıcak ve soğuk kompresler kullanan kontrast hidroterapi de kullanılabilir. Ek olarak, günde üç ila beş kez lokalize ılık/sıcak ıslatma, sıklıkla iyileşmek için bir apse getirir.
Apse için Homeopati Tedavisi ve Remediler
Yakın tarihli akut apse, homeopatik ilaçlara yanıt verebilir; ancak antibiyotiklerden biraz daha uzun sürebilir. Homeopati, tekrarlayan ve dirençli apse vakaları için kuvvetle endikedir. Apse için homeopatide kullanılan remediler ve hangi durumlar için kullanılması gerektiği aşağıdaki gibidir.
Belladonna
Apsenin başlatıcı semptomları için en sık belirtilen ilaçtır. Parçalar hızla şişer, parlak kırmızı olur, ağrılı yoğun zonklama olur, irin hızla gelişir, şişlik artar ve kızarıklık yayılır;
Hepar sulphur
İrin bozulmadığı süpürasyonlar için harika bir homeopatik ilaçtır. Parçaların aşırı hassas olması önde gelen bir göstergedir. Ayrıca şu semptomlarla da belirtilir: üşüme hissi, uzuvlarda zonklama veya geceleri daha kötü olan keskin, yapışma ağrıları ve düşük tehdit edici süpürasyon verilirse, irin oluşumunu kolaylaştıracaktır. Süpüratif süreç, daha yüksek potenslerde verilirse, genellikle Hepar tarafından durdurulur.
Silicea
Süpürasyon sürecinin nerede olduğu önemli değil, süpürasyonun devam ettiği ve yaranın iyileşmeyi reddettiği çaredir; irin ince, sulu olmaya meyillidir ve süreç yavaş ve tembeldir.
Mercurius
Özellikle düşük potenslerde irin oluşumunu destekler ve özellikle glandüler apselerde endikedir; irin yeşilimsi bir renk tonuna sahiptir ve oldukça ince ve akışkandır. Zonklama ve batma ağrıları ile birlikte yoğun, parlak bir kızarıklık vardır. Silicea’yı iyi takip etmez.